Είναι κοντά μας πάλι

Γέμισε ξανά το πάρκο με πορτοκαλί μπαλίτσες. Μοναδική συντροφιά με το τραγούδι τους και την ζωηράδα τους.

Ακοίμητος φρουρός

Η κατάσταση δεν εμπνέει καμιά ανησυχία. Η παραγωγή κάπαρης είναι εγγυημένη. Δεν τολμά κανείς να (μου) την πλησιάσει.

Φιστίκια

Σεπτέβρης…πρωτοβρόχια. Τις ξελαφρώσαμε τις φιστικιές. Ένα-ένα σκάνε και ανοίγουν από τα τσόφλια τους. Κάθε πέρασμα μπροστά απ’ το ταψάκι… και ένα κέρασμα.

Σταυλοχελίδονα

Κουβαλώντας έντομα, επισκέπτονται τα μικρά τους ατελείωτες φορές την ημέρα. Όλο τους το σώμα, ένα τεράστιο στόμα. Όλος τους ο κόσμος, μια γεμάτη φωλιά.

Ανθισμένη μανόλια

Ένα λεπτό άρωμα οδήγησε τα βήματα στο δένδρο, καταμεσής του πάρκου. Το μπουμπούκι, ανάμεσα στα φύλλα, στα χαμηλά κλαριά, έδωσε μια υπόσχεση για αργότερα


Σήκωσα τα μάτια στον ουρανό και το βρήκα...

Παιδικός σταθμός

Βγαίνουν με προφύλαξη ανάμεσα από τα βούρλα

Πειθαρχημένα, δίπλα στην μαμά-δασκάλα, κολυμπούν με ταχύτητα προς την καινούργια κρυψώνα

Λοξή ματιά

Καθρεφτίζεται στο νερό της λιμνούλας. Ή κάνει πως δεν μας βλέπει;

Ο βασιλιάς των θάμνων

Έμεινε για δευτερόλεπτα πάνω στο κλαδάκι και χάθηκε πάλι πίσω στο πυκνό του βασίλειο

Παιχνίδια στο νερό

Προτιμώ την θάλασσα τον χειμώνα. Μια βόλτα στην αμμουδιά ξεκουράζει το μυαλό και το σώμα. Ειδικά με τέτοια παρέα είναι ακόμα πιο όμορφα.

Κρυφτούλι

Από τους μόνιμους κατοίκους στο πάρκο. Έχει διάθεση για παιχνιδάκια. Ας την ακολουθήσουμε.

Βλέπω...μπροστά

Δεν χρειάζεται πια να αγχώνομαι. Μόλις εξασφάλισα τα κουκουνάρια της γέμισης, για τις ντελικατέσεν συνταγές, που θα ετοιμάσουν... τα εγγονάκια μου.

Τι πιο όμορφο να βλέπεις την χρονιά να αλλάζει με την ζωή να συνεχίζεται...