"Έσκυψε να δέσει τα κορδόνια του και κοίταξε καλύτερα: ήταν μανιτάρια, πραγματικά μανιτάρια που ξεμύτιζαν μες την καρδιά της πόλης! Ο Μαρκοβάλντο ένιωσε λες και ο γκρίζος και άχαρος κόσμος που τον περιέβαλλε είχε μονομιάς γεμίσει κρυμμένους θησαυρούς, οπότε θα μπορούσε να περιμένει κάτι περισσότερο πέρα από την ωριαία αποζημίωση της συλλογικής σύμβασης, το επίδομα ακρίβειας, το οικογενειακό επίδομα και την αποζημίωση του ψωμιού." Ίταλο Καλβίνο, "Μαρκοβάλντο οι εποχές στην πόλη"
Περπατάμε βιαστικοί. Το βλέμμα κοιτάζει χαμηλά, εκεί ακριβώς που πρέπει κι όμως περνούν απαρατήρητα. Μέσα στα παρτέρια του δήμου, σε μια στάλα χώμα, μουσκεμένο από την φθινοπωρινές βροχές, έβγαλαν έξω τα κεφαλάκια τους.
Χρειάζεται όμως
προσοχή! Δεν χρειάζεται η μαγεία της ανακάλυψης, να μας οδηγήσει σε περιπέτειες όπως τον Μαρκοβάλντο.
4 σχόλια:
Σήμερα, παραμονή Πρωτοχρονιάς, είδα μανιτάρια στο κέντρο της πόλης. Κατάλαβα τον Μαρκοβάλντο, ένιωσα λίγη από την χαρά του. :)
Καταλαβαινόμαστε τώρα, δεν χρειάζονται περισσότερα!
Ο Μαρκοβάλντο μας αφήνει να μοιραστούμε τις αποκαλύψεις που η φύση ετοιμάζει διαρκώς για μας. Όλες οι αισθήσεις μας σαν πυροτέχνημα αναζητούν τόπο να απογειωθούν.
Καλωσορίσατε Evelyn,
σε αντίθεση με τον Μαρκοβάλντο του Καλβίνο, που θέλει τα μανιτάρια μόνο για τον εαυτό του και την οικογένειά του και τιμωρείται γι' αυτό, εδώ μας αρέσει να μοιραζόμαστε την χαρά της ζωής.
Δημοσίευση σχολίου