Περπατώ στην πλαγιά του βουνού. Η ψυχή μου σφίγγεται, καθώς κοιτάζω την τσιμεντένια πόλη. Ξαφνικά, αισθάνομαι τον αέρα να ομορφαίνει. Δίπλα μου, ακριβώς στο χείλος του μονοπατιού, μια τούφα στέλνει θετικές ανάσες.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Ώστε, έτσι είναι άκοπο!
Έτσι είναι, όταν το πυρώνει ο καυτός καλοκαιρινός ήλιος. Μικρά ανθάκια μπλεγμένα πάνω σε χρυσοκίτρινους ξερούς μίσχους!
Δημοσίευση σχολίου