Παρασκευή 20 Μαρτίου 2009

Το γαλάζιο κουρέλι


Το βλέμμα μου σταματά πάνω σε ένα κλαδί πεύκου. Δυο παπαδίτσες, δυο μικροί καλόγεροι κάνουν τα ακροβατικά τους.


Σταματάει δίπλα τους ένα θυληκό κοτσύφι. Βαστάει στο ράμφος του ένα λεπτό γαλάζιο κουρελάκι. Πηδάει στο διπλανό κλωνάρι και έπειτα χώνεται βαθιά στο φύλλωμα του πεύκου. Περιμένω αρκετή ώρα. Δεν φαίνεται καθόλου. Μάλλον το σπιτικό απέκτησε καινούργια επίπλωση.

3 σχόλια:

QwfwqN είπε...

Ως παιδί της πόλης ζηλεύω αυτή την ευκολία να ξεωρίζετε πουλιά, δέντρα, ζωντανά...

marcovaldo είπε...

Και εγώ παιδί της πόλης είμαι. Παρατηρητικότητα μόνο χρειάζεται και λαχτάρα να εντοπίσεις κάθε φορά την κίνηση, το χρώμα, το φτερούγισμα.

QwfwqN είπε...

"Λαχτάρα": ωραία λέξη, γεμάτη!