Λίγο καθυστερημένα αυτή τη φορά

Το έχω δει στα κινούμενα σχέδια. Ποτέ δεν μπορούσα να φανταστώ, ότι συμβαίνει στην πραγματικότητα. Εδώ, ο άπειρος φωτογράφος απέτυχε να τραβήξει την "στιγμή". Οι δυο κύκνοι έχουν πριν λίγο ενώσει τα ράμφη τους και με τους μακριούς λαιμούς τους έχουν σχηματίσει μια τεράστια καρδιά, που μπορεί οποιοσδήποτε να δει, από το παρατηρητήριο.

Ένα διάφανο πέπλο

Η σημερινή εγγραφή αφιερώνεται στους QwfwqN και mermyblue , που με τα σχόλιά τους ζωντανεύουν τον marcovaldo και λειτουργούν, σαν πομπός, για να μπορώ να ακούω την φωνή μου, να γυρίζει πίσω.
Ήσυχα θα περάσει το μικρό κακτάκι το βράδυ του. Η φιλενάδα του φρόντισε να του υφάνει μια αψεγάδιαστη φυσική κουνουπιέρα.

Εξομολογήσεις ενός. . . φύλλου

Με γαργαλάει λίγακι, αλλά αν δεν καθόταν επάνω μου αυτό το ζωύφιο (πουφ!), κανείς δεν θα μου έδινε σημασία. Έβαλε λίγο χρώμα στην ζωή μου

Ο πολιτευτής

Στην αρχή ακούς μόνο την φωνή του. Δεν χρειάζεται να προσπαθήσεις πολύ. Σηκώνεις το κεφάλι προς τον ουρανό. Στο ψηλότερο κλαδί του δένδρου ή επάνω σε μια κολώνα και σίγουρα θα τον συναντήσεις εκεί. Πάντα στην πιο περίοπτη θέση. Αυτά τα κοτσύφια δεν έχουν τον Θεό τους.
Υ.Γ. Προσωπικά, κάτι τέτοιοι "μπαλκονάτοι" με πείθουν περισσότερο. . .