Αμύγδαλα

Σε λίγο καιρό θα είναι έτοιμα τα αμυγδαλάκια μου. Το κλωνάρι, που τα φιλοξενεί στο πάρκο, είναι καλά κρυμμένο. Κάθε φορά, που περνάω από εκεί, τα χαιδεύω με το βλέμμα μου, για να ωριμάσουν γρηγορότερα.

Και όμως είναι εκεί!

Η ταχύτυτα με την οποία σκαρφάλωνε τον κορμό του δένδρου, ήταν απίστευτη. Από την κίνηση και μόνο αυτό το μικρό πουλί, ο καμποδενδροβάτης, με έκανε να στρέψω την φωτογραφική μηχανή επάνω του. Σαν μια προεξοχή στην φλούδα του δένδρου μέσα σε δευτερόλεπτα έφθασε στην κορυφή και . . . πέταξε για αλλού.

Ο Marcovaldo εν δράσει

Σας το είχα υποσχεθεί από τον χειμώνα και το είχα υποσχεθεί και στον εαυτό μου. Αυτή η μουσμουλιά κάνει τα πιο γλυκά μούσμουλα στον κόσμο.

Ακόμα και εκεί

Ατίθαση η ζωή, όπου και αν γυρίσουμε το βλέμμα, μας αιφνιδιάζει. Μέσα από τα χαλάσματα, πάνω στα κεραμίδια, ένα μπουκέτο παπαρούνες μας κοιτάζουν αγέρωχα και. . . αφ' υψηλού.